O książce: 1957 / Wydana w 1956 roku powieść „Major Vatrin” i nagrodzona jedną z najważniejszych nagród literackich we Francji – „Enteralier”, została spotkała się z rzadką jednomyślnością francuskiej krytyki. Bohaterowie powieści – dowódca batalionu major Vatrin i jego asystent, były nauczyciel literatury porucznik Francois Soubeyrac – to ludzie nie tylko o różnych światopoglądach i typach charakteru, ale także o wrogich poglądach politycznych. Vatren to stary oficer zawodowy, katolik i konserwatysta; Subeirak jest socjalistą i pacyfistą, zasadniczym przeciwnikiem wszelkich form przymusu społecznego. Udział w wojnie powoduje, że oboje zmieniają poglądy. Powieść wyraźnie pokazuje, jak małomówny, surowy major Vatren pod koniec życia zmuszony jest przyznać się do niekonsekwencji swoich dotychczasowych przekonań. Równie znaczącą ewolucję dokonuje François Soubeyrac, który dochodzi do wniosku, że w świecie, w którym żyje, nie ma miejsca na pacyfistyczną dobroć. Wiele problemów, z którymi tak boleśnie zmagają się bohaterowie powieści Lanoux, istnieje od dawna rozwiązany dla czytelników radzieckich. Nie umniejsza to jednak zainteresowania i znaczenia utalentowanej książki Lanu; autor potrafił przekonująco pokazać zachowanie swoich bohaterów w warunkach, w których każdy z nich musiał rozwiązywać sam i na swój sposób, jak mówią Francuzi, „konflikty sumienia”, jakie narzuciła im wojna.